Rewitalizacja Parku Pole Mokotowskie w Warszawie

Park Pole Mokotowskie to swoisty zielony, miejski salon – nie tylko Mokotowa, Ochoty i Śródmieścia, ale i całej Warszawy. To także jeden z największych parków w mieście. Jednak zmiana, która zaszła w tym miejscu, jest nie tylko ilościowa, ale przede wszystkim jakościowa. W wyniku modernizacji parku ponad 70-hektarowy teren Pola Mokotowskiego stał się jeszcze bardziej zielony i naturalny, a mieszkańcy i mieszkanki zyskali nowe miejsca do rekreacji i wypoczynku.

Architekci WXCA przyjęli filozofię projektową, że przestrzeń publiczna jest procesem, a nie pojedynczym zdarzeniem, a sam park – poza niesieniem niezaprzeczalnej wartości ekologicznej – jest też nośnikiem wspomnień mieszkańców i mieszkanek Warszawy, miejscem aktywności, fenomenem społecznym i kulturowym. Ideą projektową WXCA było zachowanie tej synergii pomiędzy miejskim parkiem jako Domem Człowieka i Domem Natury. Dlatego też podstawą strategii projektowej była przemyślana „akupunktura”, rozumiana jako wrażliwa stymulacja zastałej przestrzeni – z właściwym jej rytmem procesów biologicznych oraz społecznych.

Największą zmianą oraz najbardziej złożonym wyzwaniem technologicznym była naturalizacja zbiornika wodnego. Głównym celem jego przebudowy było stworzenie całorocznego akwenu, gdzie poprzez naturalizację osiągnięto wysoką jakość i czystość wody. Oczyszczanie jej będzie odbywało się mechanicznie, chemicznie i biologicznie za pomocą mediów filtracyjnych z kruszyw oraz roślin. Zastosowano zamknięty obieg – zbiornik raz napełniony wodą z wodociągów jest uzupełniany jedynie w wyniku strat powstałych na skutek parowania. W wyniku naturalizacji zbiornika rozebrano 16 tys. mkw. betonu, który wykorzystany został do usypania górek w ogrodzie biocenotycznym i w strefach brzegowych. Zamiast tego dno zbiornika pokryto żwirem, pod którym znajdują się warstwy izolacyjne. Pojawił się nowy system wodny, który poprawia lokalny mikroklimat, oraz rośliny szuwarowe, w których zwierzęta znajdą schronienie. Zastosowana skomplikowana technologia oczyszczania wody pozwoli na zachowanie stabilnego ekosystemu. Zagospodarowanie terenu wokół zbiornika także poddano rewitalizacji. Nawierzchnię ścieżek wymieniono na przepuszczalną oraz uzupełniono o elementy małej architektury. W północnej części zbiornika na trzech różnych wysokościach zaprojektowano siedziska, które tworzą widownię skierowaną w stronę jeziora.

Pierwszy etap modernizacji objął rewitalizację głównego zbiornika wodnego z potokiem, zagospodarowanie ogrodu biocenotycznego (bez północnego fragmentu), odbudowę domków fińskich, modernizację nawierzchni części ciągów pieszych, wykonanie części małej architektury, toalet parkowych, elementów placów zabaw i ogrodów sensorycznych, przeszkód do jazdy na deskorolkach, częściową rewitalizację strefy fontanny i strefy dla psów z oczkami wodnymi.